„Gra anioła” – Carlos Ruiz Zafon

„Grę anioła” Carlosa Ruiza Zafona, drugi tom cyklu powieściowego Cmentarz Zapomnianych Książek, podobnie jak „Cień wiatru”, o którym niedawno pisałam na moim blogu, po raz pierwszy czytałam wiele lat temu. Czas, który upłynął od czasu jego lektury oraz całe mnóstwo innych książek, które po drodze przewinęły się przez moje ręce sprawiły, że w mej pamięci zachowały się zaledwie strzępy historii opowiedzianej na jego stronicach; niejasne obrazy, zatarte i zagubione gdzieś po drodze.

Teraz, będąc po ponownej lekturze „Gry anioła”, jestem zadowolona, że tak się stało. Dzięki temu mogłam na nowo odkrywać opowiedzianą przez Zafona historię, raz jeszcze doświadczać tych wszystkich emocji towarzyszących mi podczas przewracania kolejnych stronic książki, a także zachwycać się pięknem słów oraz bogactwem cytatów, złotych myśli głęboko trafiających do mego serca.

Historia opowiedziana na kartach powieści osnuta jest wokół osoby Davida Martina, młodego pisarza, którego – mimo młodego wieku – życie mocno zdążyło już doświadczyć. Jego los odmienia się z chwilą, w której na swej drodze spotyka tajemniczego wydawcę, Andreasa Corelliego. Zleca mu on nietypową, aczkolwiek niezwykle intratną (i to pod wieloma względami) pracę. Ma napisać dla niego książkę, jakiej dotąd nie było…

Tak mniej więcej zaczyna się opowieść o niespełnionych wielkich nadziejach, prawdziwej i bolesnej miłości, głębokiej przyjaźni i lojalności, błogosławieństwie i okrutnej zdradzie, wierze i bajkach; opowieść, w której nie zabraknie zawiłych intryg, głęboko skrywanych tajemnic, kryminalnych elementów oraz żarliwej namiętności.

Czytelnicy, którzy mają za sobą lekturę „Cienia wiatru”, odnajdą na kartach „Gry anioła” nici nierozerwalnie łączące obie historie. Pojawia się bowiem antykwariat Sempere i Synowie, choć tym razem prowadzony przez dziadka Daniela (głównego bohatera „Cienia wiatru”) oraz jego ojca, będącego w kwiecie wieku. Nie zabrakło też miejsca, do którego sama z przyjemnością bym się wybrała – Cmentarza Zapomnianych Książek, który i w tej historii odegra nie małą rolę. Tym, co jeszcze łączy obie opowieści jest to, iż główni ich bohaterowie doświadczają czegoś niezwykłego i tajemniczego, a zarazem niebezpiecznego. Obaj kochają i cierpią z tego powodu. Na pewnym etapie swojego życia gonią za cieniami…

Tym, co wyróżnia książki spod pióra Carlosa Ruiza Zafona, jest piękny język, jakim posługuje się autor; tak rzadko spotykany we współczesnej literaturze, który po prostu oczarowuje i sprawia, że obcowanie z jego książkami staje się czystą przyjemnością. Nie inaczej jest w przypadku „Gry anioła”. Czytanie o, wydawałoby się, zupełnie zwykłych rzeczach, ale przedstawionych za pomocą pięknych, często metaforycznych słów sprawia, że nabierają one zupełnie innego charakteru i odtąd spogląda się na nie w zupełnie inny, nowy sposób.

„(…) światło sypało się z okiennic niczym złoty pył.”

„W oddali trzy wielkie kominy Paralelo wznosiły się niczym stosy ofiarne zasnuwające niebo welonem białego popiołu, który opadał na Barcelonę warstwą kryształowego kurzu.”

„Niebo było pokryte pajęczyną szarych chmur, przez które słońce ledwo się przebijało. Igiełki światła przekuwały ów podniebny całun i ześlizgiwały się po stoku góry.

Choć „Grę anioła” wydano jako drugą w cyklu „Cmentarz Zapomnianych Książek”, nie jest konieczna znajomość „Cienia wiatru”, by móc zapoznać się z opowiedzianą na jej kartach historią. Prawda jest bowiem taka, iż poza wspomnianymi przeze mnie nićmi wiążącymi obie powieści, każda z książek opowiada zupełnie inną, odrębną historię. „Gra anioła” uzupełnia przeszłość rodziny Daniela Sempere z „Cienia wiatru”, z kolei w „Cieniu wiatru” jest o wiele więcej powiedziane na temat Cmentarza Zapomnianych Książek, jak też jego strażnika – Isaaka, który w „Grze…” pojawia się zaledwie na mgnienie oka. Od was zależeć będzie tak naprawdę, po którą z tych powieści sięgniecie w pierwszej kolejności. Ja z całego serca polecam je obie <3

Moja ocena: 6/6

Tytuł oryginalny: El Juego del Angel
Tłumaczenie: Katarzyna Okrasko, Carlos Marrodan Casas
Wydawnictwo: Muza
Rok wydania: 2016
Cykl/Seria: Cmentarz Zapomnianych Książek, tom 2
Oprawa: miękka
Liczba stron: 608
ISBN: 978-83-7758-371-5


2Shares