U brzegów Devonu położona jest owiana prawdziwą tajemnicą Wyspa Żołnierzyków, na temat której krążą niezliczone opowieści. Pewnego dnia przybywa na nią ośmioro zaproszonych gości, których wita małżeństwo służących mających za zadanie należycie ich ugościć. Właściciel nowoczesnej willi, do której zostali zaproszeni, podobno dotrze na miejsce następnego dnia. Póki co goście zostają rozlokowani w swoich pokojach, gdzie mogą rozpakować swoje rzeczy oraz odświeżyć się po podróży. Tym, co od razu rzuca się w oczy każdemu z zaproszonych gości, jest tajemniczy wierszyk traktujący o dziesięciu żołnierzykach, oprawiony i zawieszony na ścianie w każdym z pokoi.
Niczego nie podejrzewające towarzystwo zbiera się podczas wspólnego posiłku. Kolejnym elementem przykuwającym ich uwagę jest taca, na której ustawiono dziesięć porcelanowych figurek przedstawiających żołnierzyków. Czyżby to był przypadek, że w każdym z pokoi wisi tekst wiersza o żołnierzykach, a teraz znaleźli te figurki? I czy zbiegiem okoliczności jest fakt, iż zaproszeni goście wraz z dwójką służących to dokładnie dziesięć osób? Być może…
Wydaje się, że zaproszone towarzystwo nie ma ze sobą zupełnie nic wspólnego… bo niby co mogłoby łączyć ze sobą osobę sędziego, kapitana, sekretarki, byłego policjanta czy świątobliwej starszej pani? Na pozór nic… Pozory jednak często bywają mylące, nieprawdaż?
Po zakończonym posiłku nagle rozlega się tajemniczy głos zwracający się do nich słowami: „Panie i Panowie! Cisza! (…) Jesteście oskarżeni o następujące zbrodnie”, po czym odczytuje zarzuty wobec każdego z nich oskarżając ich o popełnione w przeszłości morderstwa. Niebawem jeden z gości pada martwy… i co dziwne – umiera zgodnie z pierwszą zwrotką znanego im wiersza… a na podstawce, na której uprzednio znajdowało się dziesięć figurek żołnierzyków zostało ich o jednego mniej…
„Wiedz, że nie uciekniesz przed swoim grzechem”
Kto i w jakim celu tak naprawdę zaprosił ich na tę wyspę? Czy doprawdy każdy z zaproszonych gości dopuścił się w przeszłości zabójstwa? Jedno jest pewne – rozpoczyna się gra na śmierć i życie. Kto zginie następny? Kim okaże się morderca? Czy komukolwiek uda się w ogóle ujść żywo z tej rozgrywki, którą z całą pewnością toczy z nimi jakiś psychopatyczny zwyrodnialec? Wszak wierszyk kończy się słowami: I nie było już nikogo…
Akcja toczy się w niesamowitym tempie. Czytelnik ani na moment nie jest w stanie oderwać się od lektury, gdyż chce jak najszybciej rozwikłać zagadkę i odpowiedzieć sobie na pytanie, które dręczy wszystkich zebranych gości – kto za tym wszystkim stoi i najważniejsze – dlaczego w ogóle to robi?
Podczas lektury sama co rusz zmieniałam zdanie odnośnie osoby, którą o to wszystko podejrzewałam. A kiedy byłam już niemal pewna swej decyzji, nagle następował zwrot o 180 stopni wymuszający na mnie zmianę zdania! Do samego końca czytelnik pozostaje zatem w kropce będąc nieustannie wpuszczany w maliny, aby rozwiązanie zagadki okazało się dla niego prawdziwą niespodzianką i zaskoczeniem. Taki zabieg sprawia, że komiks ten czyta się z zapartym tchem i nieukrywaną przyjemnością, a kolejne strony przewraca z zawrotną prędkością nawet nie zdając sobie sprawy, że lektura dobiega już końca.
Album ten jest dziełem scenarzysty Pascala Davoza oraz ilustratorów Damiena Callixte i Georges’a Van Linthouta. Ukazał się on nakładem wydawnictwa Egmont w serii „Agatha Christie”, która nie jest mi obca, gdyż wcześniej już miałam okazję przeczytać dwie inne komiksowe pozycje tego typu – „Agatha Christie. Herkules Poirot. A.B.C.” oraz „Agatha Christie. Herkules Poirot. Rendez-vous ze śmiercią”.
Sięgając po tę pozycję zastanawiałam się, czy możliwe jest przeniesienie ponad 200-stronicowej powieści do formy komiksowej. Album liczy sobie przecież zaledwie 80 stron i – jak to w komiksach bywa – większość miejsca zajmują w nim jednak ilustracje. Szybko przekonałam się, iż Pascalowi Davozowi się to udało. Historia zachowała swój oryginalny klimat, a całość została starannie narysowana. Album ten stanowi zatem doskonałą adaptację powieści o tym samym tyle autorstwa Królowej Kryminału, będącej wzorcem konstruowania opowieści kryminalnej.
Jeśli nie stronicie od kryminalnych historii, a przy tym jesteście miłośnikami twórczości Agathy Christie, komiks autorstwa Pascala Davoza powinien przypaść wam do gustu – nawet jeśli znacie książkowy pierwowzór. To ciekawa odskocznia od typowych powieści, a przy tym idealna okazja, aby móc samemu pobawić się w detektywa próbując rozwiązać zagadkę Wyspy Żołnierzyków.
 |
 |
Tytuł oryginalny: Ils etaient dix
Tłumaczenie: Paweł Łapiński
Scenarzysta: Pascal Davoz
Wydawnictwo: Egmont
Rok wydania: 2021
Seria/Cykl: Agatha Christie
Oprawa: miękka
Format: 22 x 29 cm
Ilustracje: Damien Callixte, Georges Van Linthout
Liczba stron: 80
ISBN: 9788328149298
do kupienia na EGMONT.PL
oraz