Graham Masterton należy do grona moich ulubionych pisarzy grozy. Gdybyście zajrzeli do mojej biblioteczki, ujrzelibyście półkę z ponad czterdziestoma dziełami jego autorstwa, które udało mi się uzbierać na przestrzeni kilkunastu lat. Jeszcze „trochę” mi ich brakuje, gdyż ten popularny angielski pisarz może pochwalić się dorobkiem literackim obejmującym ponad 80 książek – powieści jak i zbiorów opowiadań – o całkowitym nakładzie przekraczającym 20 mln egzemplarzy.
W ostatnim czasie autor skupił się na kontynuacji cyklu kryminałów z Katie Maguire w roli głównej, do którego na dzień dzisiejszy należy osiem powieści, a sześć wydanych na naszym rynku: „Białe kości”, „Upadłe anioły”, „Czerwone światło hańby”, „Uznani za zmarłych”, „Siostry krwi” oraz najnowsza, niedawno wydana przez Wydawnictwo Albatros książka „Pogrzebani”, o której chciałabym wam dziś opowiedzieć.
Historia rozpoczyna się w Blarney – niewielkim irlandzkim miasteczku w hrabstwie Cork. W domku tuż za przędzalnią wełny dwóch robotników zajmujących się remontem tego miejsca dokonuje makabrycznego odkrycia – pod deskami podłogi w salonie znajdują szczątki całej rodziny: ojca, matki, dwojga dzieci, a nawet ich psów. Ciała są praktycznie zmumifikowane.
Okazuje się, iż może to być rodzina Langtry’ch, która na początku lat dwudziestych XX wieku z dnia na dzień po prostu zniknęła bez śladu. Ale dlaczego zostali zamordowani? Czyżby chodziło o waśń osobistą? A może zatarg o charakterze biznesowym? Jest jeszcze jedna możliwość – zabójstwo o charakterze politycznym… Nadkomisarz Katie Maguire wie, że jeśli okaże się to prawdą, to odgrzebywanie historii będzie jak wetknięcie kija w gniazdo os. Bowiem…
„(…) ludzie w Cork na punkcie przeszłości są o wiele bardziej drażliwi niż na punkcie teraźniejszości.”
… i…
„Jeśli jest w Irlandii coś, czego nie robimy nigdy, to nie zapominamy tym, którzy wobec nas zawinili.”
Jednak Katie wie, że
„(…) że sprawiedliwości trzeba uczynić zadość, nawet jeżeli jest dawno po czasie. Można popełnić zbrodnię i tak ją zataić, że nikt się o niej nie dowie, dopóki sprawca nie umrze. Ale każdy zabójca powinien wiedzieć, że pewnego dnia ktoś zdemaskuje zbrodnie, które popełnił, i jego nazwisko okryje się hańbą.”
Czy uda jej się odkryć sprawców tej straszliwej zbrodni? Zwłaszcza, że na głowie ma o wiele poważniejsze śledztwo – dotyczące Bobby’ego Quilty’ego, bezwzględnego szefa gangu przemytniczego zajmującego się nielegalnym handlem papierosów, które z czasem nabiera dla niej osobistego charakteru i które coraz bardziej zaczyna przypominać
„(…) skomplikowaną zabawę konstrukcyjną, w której kulka stacza się po pochylni i spada na młoteczek, ten zaś uruchamia katapultę, która przewraca szereg kostek domina.”
Dwa równocześnie prowadzone ciekawe i skomplikowane śledztwa. Charyzmatyczna, inteligentna, obdarzona wrodzoną intuicją główna bohaterka. Satysfakcjonujący finał. Tak w skrócie można podsumować „Pogrzebanych” Grahama Mastertona – powieść, która nie tylko zadowoli fanów autora, ale również nie zawiedzie miłośników sensacji i kryminałów.
Dla mnie samej było to nowe spojrzenie na twórczość jednego z mych ulubionych pisarzy. Dotąd bowiem sięgałam po jego horrory i powieści grozy. Co prawda przed wielu laty czytałam „Ikona” należącego do tego samego gatunku, co cykl o przygodach nadkomisarz Maguire, jednak – szczerze mówiąc – dziś już niewiele z niego pamiętam. Lektura „Pogrzebanych” udowodniła mi jednak, że Graham Masterton nie tylko potrafi pisać historie z gatunku fantastyki, ale też świetnie odnajduje się w świecie sensacji i kryminału.
Sięgając po książkę obawiałam się, że mogę mieć problem z odnalezieniem się w świecie głównej bohaterki, gdyż „Pogrzebani” są szóstym tomem traktującym o jej losach, a ja nie miałam okazji sięgnąć po poprzednie części. Na całe szczęście okazało się, iż niepotrzebnie się zamartwiałam. Choć książka ta jest kolejną częścią cyklu, stanowi odrębną historię, którą spokojnie można przeczytać bez znajomości poprzednich. Zdarzają się oczywiście odniesienia do przeszłości głównej bohaterki, które tłumaczą pewne jej zachowania, a także podejmowane przez nią decyzje. Są one jednak przybliżone czytelnikowi w taki sposób, że nie wywołują u niego myślowego chaosu i nie pozostawiają go z pytaniami, na które nie otrzymuje odpowiedzi.
Kreacja nadkomisarz Maguire sprawia, iż jest ona bohaterką, którą da się lubić i której chętnie się kibicuje. Jest odważna i pewna siebie. Nie boi się zaryzykować, kiedy w grę wchodzi życie tych, na których jej zależy. Ma jednak swoje demony, z którymi na co dzień walczy. Dla większości otaczających ją osób wydaje się być twardą kobietą, a tymczasem nie potrafi zostawić za sobą przeszłości. Bierze też na siebie całkowitą odpowiedzialność za wszystko, co robi, nawet jeśli jest to coś złego. I ma duże poczucie sprawiedliwości, nawet w stosunku do czegoś, co wydarzyło się dziesiątki lat temu.
Czytając książki często zaznaczam sobie fragmenty i trafne spostrzeżenia autorów, które w szczególny sposób do mnie trafiają i o których nie chciałabym zapomnieć. W „Pogrzebanych” były to te dwa fragmenty:
„Trzy są rzeczy, których nie da się cofnąć… strzała posłana w kierunku celu… umówiona godzina, która nie mogła czekać… słowo przestrogi za późno wypowiedziane.”
„Takie po prostu jest życie. Miele cię jak kamień młyński, dzień po dniu, tydzień po tygodniu, rok po roku, aż pewnego dnia jesteś zmielona na proch. Wiatr tylko dmuchnie – szuu! – i znikasz na dobre!”
„Pogrzebani” są nie tylko świetnie skrojoną powieścią sensacyjną, ale przede wszystkim opowieścią o tym, że o pewnych sprawach się nie zapomina i że niektórych rzeczy po prostu nie sposób przebaczyć. To również historia o sile miłości, lojalności oraz o odwadze drzemiącej w ludzkich sercach. Mam nadzieję, że dacie się namówić na lekturę tej książki, bo naprawdę jest tego warta. Ja tymczasem wiem jedno – muszę nadrobić zaległości i sięgnąć po poprzednie części cyklu o nadkomisarz Katie Maguire.
Moja ocena: 5/6
Tytuł oryginalny: Buried
Tłumaczenie: Grzegorz Kołodziejczyk
Wydawnictwo: Albatros
Rok wydania: 2017
Seria/Cykl: Katie Maguire, tom 6
Oprawa: miękka
Liczba stron: 464
ISBN: 978-83-7985-848-4
Za książkę dziękuję