„Downton Abbey: The London Season”, podobnie jak prędzej „Downton Abbey: Christmas at Downton Abbey” i „Downton Abbey: A Journey to the Highlands”, jest pełnometrażowym odcinkiem specjalnym wyemitowanym w okresie świątecznym (pod koniec 2013 roku), będącym łącznikiem pomiędzy kolejnymi sezonami – w tym przypadku czwartym i piątym
Zbliża się koniec lata 1923 roku. Rodzina Crawley’ów żyje przygotowaniami do zbliżającego się balu debiutantek, na którym przed obliczem króla ma zostać zaprezentowana lady Rose MacClare.
Z tego też powodu przyjeżdżają oni do Londynu, w którym niebawem zjawiają się również matka i brat lady Cory, Martha i Harold Levinsonowie (Shirley MacLaine, Paul Giamatti).
Wśród gości biorących udział w balu są też dwaj adoratorzy lady Mary – Tony Gillingham (Tom Cullen) oraz Charles Blake (Julian Ovenden). Obaj panowie, choć są przyjaciółmi, konkurować będą o względy córki lorda Granthama. Czy któryś z nich zdoła przekonać do siebie Mary?
Tymczasem Edith dręczą wyrzuty sumienia po tym, co zrobiła podczas swojego pobytu w Genewie, na który wybrała się wraz z ciotką Rosamund. Przez prawie cały film widzieć będziemy jej zdenerwowanie i chęć ukrycia własnych uczuć, by pod koniec być świadkami podjęcia przez nią pewnej decyzji, która z pewnością zaważy na jej dalszym życiu.
Nieoczekiwanie Crawley’owie wciągnięci zostają w intrygę, która zakończyć się może prawdziwym skandalem grożącym rodzinie królewskiej. By zapobiec tragedii, a jednocześnie uchronić honor rodziny hrabia Grantham nie zawaha się podjąć odpowiednich kroków (łącznie z tymi mniej legalnymi…), by uratować sytuację.
Twardy orzech do zgryzienia będą mieli zarówno pani Hughes jak i pan Carson. Ona znajdzie dowód na to, iż pan Bates może być odpowiedzialny za śmierć pana Greena. Z kolei pan Carson będzie musiał wymyślić, gdzie najlepiej byłoby zabrać służbę podczas ofiarowanego im przez państwo dnia wolnego. Jak oboje wybrną z sytuacji, w których znaleźli się wbrew sobie?
Co jeszcze? Przed Daisy pojawi się szansa na poprawę swojej przyszłości, a tym samym przeżycie prawdziwej przygody. Matka Cory nieoczekiwanie zyska adoratora, który z kolei starać się będzie zainteresować jej syna Harolda swoją córką. Bates z kolei po raz kolejny da dowód lojalności względem rodziny hrabiego Granthama.
Więcej wam nie zdradzę, bo nie mielibyście po co oglądać tego filmu. Mogę was jedynie zachęcić, byście poświęcili te półtorej godzinki na obejrzenie go, bo stanowi on nie tylko zwieńczenie czwartego sezonu, ale też rzuca nieco światła na to, czego można się spodziewać w kolejnej odsłonie tego świetnego, brytyjskiego serialu jakim jest „Downton Abbey”. Uwielbiam go za różnorodnych, wielowymiarowych bohaterów, zaskakujące zwroty ich losów, emocje towarzyszące widzowi na każdym kroku i grę aktorską na doprawdy wysokim poziomie (Maggie Smith <3 ). Jeśli zatem do tej pory nie mieliście okazji zapoznać się z tym tytułem, czym prędzej to nadróbcie, bo naprawdę dużo tracicie nie zaznajamiając się z nim.
