83. "Żona_22" – Melanie Gideon

Alice Burckle to 44-letnia kobieta – matka dwójki nastolatków i żona Williama. Na co dzień prowadzi warsztaty teatralne w pobliskiej szkole podstawowej. Wydawałoby się, że jest spełnioną kobietą – ma w końcu piękny dom i cudowną rodzinę. Jednak to tylko wrażenie… Prawda jest taka, że coraz bardziej oddala się od swojego męża. Zbliża się ich dwudziesta rocznica ślubu, oni jednak powoli stają się dla siebie obcy. William wraca do domu późnym wieczorem, czasami uda im się wspólnie zjeść kolację, a ich rozmowy dotyczą jedynie błahych i bezpiecznych tematów. Seks? Nie żartujcie… Do tego kobieta martwi się o swoje pociechy. Starszą córkę podejrzewa o zaburzenia odżywiania, a w młodszym synu widzi ukrywającego się geja. Dodatkowo zbliżają się jej 45-te urodziny – w tym wieku zginęła w wypadku jej matka i Alice boi się przekroczyć granice, do których jej rodzicielce nie dane było dożyć. Los jest przewrotny i dorzucił bohaterce jeszcze jedno zmartwienie – William z dnia na dzień traci pracę. Tymczasem Alice zapisuje się do badania nad małżeństwami XXI wieku. Zostaje jej przydzielony Asystent_101, którego zadaniem będzie wysyłanie bohaterce pytań, na które ta będzie musiała odpowiadać pod przydzielonym nickiem – Żona_22. Z czasem jednak relacje kobiety z Asystentem_101 stają się coraz bliższe i nieubłaganie prowadzą w jednym kierunku… Jak potoczy się znajomość Alice z poznanym w sieci mężczyzną? Czy William znajdzie pracę? I co z ich małżeństwem? Czy para doczeka kolejnej rocznicy? A może wręcz przeciwnie? Życie przygotowały jej kilka ciekawych niespodzianek.

Często bywa tak, że w małżeństwie człowiek czuje się osamotniony. Praca, dzieci, obowiązki – to wszystko z czasem może powodować, że ludzie popadają w rutynę w związku, oddalają się coraz bardziej od siebie, aż w końcu zaczynamy sobie zdawać sprawę, że w ogóle nie znamy już naszego partnera. Stajemy się dla siebie zupełnie obcy. To smutne. Jednak dzisiejsze czasy są takie, a nie inne i niestety zdarza się właśnie to, co przydarzyło się Alice. Zagubiona, osamotniona kobieta znalazła oparcie w obcym człowieku poznanym przez internet. Nagle pojawił się ktoś, kto zechciał jej wysłuchać, tego, co ją dręczy, ale i co cieszy. Z własnym mężem zatraciła umiejętność otwartej rozmowy. Dzięki wymianie zdań z Asystentem_101, kobieta zaczyna rozmyślać o własnym życiu, małżeństwie, dzieciach i wszystkim tym, co jej dotyczy. Czasem doprawdy prościej opowiedzieć o wszystkim zupełnie obcej osobie, której nigdy nie poznaliśmy osobiście. Jednak należy pamiętać również o tym, że nie mamy pewności, kto siedzi po drugiej stronie i wysłuchuje naszych zwierzeń. Dobrze czy źle może to obrócić się przeciwko nam…

To niestety czysta prawda. I smutna zarazem. Żyjemy w dobie wszechobecnego internetu. Facebook, Twitter czy inne portale społecznościowe. Przyznajcie się, macie tam konta? Coraz częściej widzę, jak ludzie wysyłają krótkie informacje na swój profil o tym, co akurat robią, czego pragną, o czym marzą, bądź czego w danej chwili się boją. Doszliśmy do tego, że zamiast zwyczajnie porozmawiać ze sobą – twarzą w twarz – wolimy wysłać sms albo e-mail. Z bohaterką książki było identycznie. Stała się fanatyczką Facebooka. Na bieżąco śledziła swoich znajomych, dzieci czy męża. Tylko po co? Czy doprawdy w dzisiejszych czasach nie potrafimy komunikować się ze sobą bez użycia dostępnej technologii?

Język powieści jest lekki, wyrazisty, zrozumiały dla każdego potencjalnego czytelnika – a to bardzo ułatwia lekturę. Historię poznajemy dzięki narracji głównej bohaterki. Razem z nią przyglądamy się kolejnym zdarzeniom jej codziennego życia, jak też cofamy się do przeszłości – wspomnień o matce, ojcu czy początków znajomości z Williamem – dzięki odpowiedziom na pytania od Asystenta_101. Taki zabieg pozwala nam dokładniej poznać Alice i zrozumieć, co takiego się wydarzyło, iż jej obecne życie wygląda tak, a nie inaczej.

„Żona_22” to doprawdy bardzo dobra książka. Oprócz wszechobecnego humoru zawiera treści, które zmuszają czytelnika do zastanowienia się nad własnym życiem. Czy czasem nie zmierzamy w kierunku podobnym do przypadku Alice? Niejednokrotnie w trakcie lektury zadawałam sobie pytania podobne do tych, które stawiała sobie główna bohaterka powieści. Jeśli macie ochotę również zastanowić się nad własnym życiem, to gorąco polecam książkę pani Gideon. Gwarantuję Wam, że po lekturze inaczej spojrzycie na Wasze dotychczasowe życie.

Za możliwość przeczytania książki bardzo dziękuję

gdzie również pojawiła się ta recenzja [tutaj]