„Zapomnij wszystko, co wiesz o istocie magii…”
Dokładnie tak. Dlaczego? „Złodziejska magia”, będąca pierwszym tomem trylogii Prawo Milenium autorstwa Trudi Canavan (laureatki nagrody Evergreen za trylogię Czarnego Maga oraz nagrody Aurealis dla najlepszej powieści fantasy w 2009 roku za „Uczennicę Maga”), podchodzi do tegoż zagadnienia w zupełnie nowy, zaskakujący, ale przede wszystkim intrygujący sposób. O czym już za chwileczkę sami się przekonacie.
Dwa światy. Dwoje zupełnie różnych bohaterów. Dwie równolegle rozgrywające się historie. I tylko jedno, co je łączy – magia.
Tyen Ironsmelter jest studentem archeologii oraz magii na Akademii w Belton, w kraju zwanym Leracją. Podczas jednej z wypraw archeologicznych odnajduje grobowiec, a w nim książkę – pustą w środku. Szybko przekonuje się, że jest ona niezwykle cennym znaleziskiem. Nie tylko potrafi gromadzić wiedzę, ale też posiada świadomość. Na imię jej Vella i kiedyś była kobietą z krwi i kości. Potężny mag, żyjący ponad tysiąc lat temu, zmienił ją w księgę, by dzięki niej móc poszerzać własną wiedzę. A teraz trafiła w ręce Tyena, który staje nagle przed niebywale trudnym wyborem. Czy powinien oddać ją Akademii, która zapewne uzna ją za niebezpieczny artefakt i zamknie na lata w czeluściach skarbca, skazując tym samym Vellę na zapomnienie? A może lepiej zachować ją i sprawdzić prawdziwość posiadanej przez nią wiedzy?
Rielle Lazuli wywodzi się z bogatej rodziny farbiarzy żyjących w mieście Fyre. Od dziecka posiada niezwykły dar – widzi skazę, czyli pozostałość po użyciu przez kogoś magii. Ze względu na własne bezpieczeństwo zmuszona jest to jednak ukrywać, gdyż w jej świecie używanie magii jest surowo zabronione. Jedynie służącym Aniołom kapłanom wolno jest z niej korzystać. Wszyscy inni, którzy się tego dopuszczą, uznawani są za splamionych – ludzi okradających Anioły z magii, za co po śmierci czeka ich straszliwa kara – ich dusze zostają rozerwane na strzępy. Tymczasem chodzą słuchy o deprawatorce, przez którą w mieście pojawia się coraz więcej splamionych. Rielle, mając świadomość posiadanego daru oraz chcąc pomóc kapłanom, podejmuje ryzyko jej wytropienia. Pociąga to jednak za sobą poważne konsekwencje…
Z tej liczącej blisko 600 stron powieści tak na dobrą sprawę powstać by mogły dwie odrębne książki, bowiem jej konstrukcja oraz opowiedziane w niej historie – Tyena i Rielle – w żaden sposób się ze sobą nie łączą. Podejrzewam, że w kolejnym tomie losy tych dwojga bohaterów się ze sobą splotą, a zadaniem tej części jest przybliżenie nam wydarzeń, które do tego doprowadziły.
Światy, w których przyszło żyć naszym bohaterom, choć przepełnione magią, diametralnie się od siebie różnią. Tyen żyje w świecie, w którym z magii korzysta się na wiele sposobów. To dzięki niej możliwe jest m.in działanie maszyn usprawniających życie mieszkańców miast i miasteczek, a także odbywanie dalekich podróży na specjalnie skonstruowanych w tym celu pojazdach. Tam, gdzie żyje Rielle, coś takiego byłoby nie do pomyślenia. Tylko wybrańcom – kapłanom – wolno używać magii. Dla innych ludzi stanowiłoby to największy z możliwych grzechów, a co za tym idzie prowadziło do potępienia po śmierci. Nikt dobrowolnie nie zaryzykowałby gniewu Aniołów. Świat Tyena różni się czymś jeszcze od tego, w którym żyje Rielle. Odrzucono w nim prymitywne przekonania i obawy, a wierzy się jedynie w to, co można udowodnić. Gromadzenie i badanie dowodów oraz kierowanie się rozsądkiem stanowi u nich rzecz nadrzędną.
Jest jednak coś, co łączy te światy – ogólnie panująca dyskryminacja kobiet. W rzeczywistości Tyena nie wolno im uczyć się magii, niezależnie od tego, jakim magicznym potencjałem dysponują. Z kolei w świecie Rielle tylko mężczyźni zostają kapłanami, a co za tym idzie jako jedyni korzystają z magii.
Trudi Canavan do zagadnienia magii jako takiej podeszła w zupełnie nowy, dotąd nieznany dla mnie sposób. W jej powieści magia podobna jest do powietrza. Bohaterowie są nią otoczeni, jakby w nią zanurzeni, i mogą czerpać z jej zasobów w dowolnej chwili. Ogranicza ich jedynie ich własny zasięg oraz ilość samej magii, której w jednym miejscu może być mniej, a w innym więcej, w zależności od panujących tam warunków oraz zaludnienia. Takie spojrzenie na magię sprawia, że powieść Canavan stanowi świeży powiew w nurcie fantastyki i jest po prostu fascynująca.
Jestem pod niebywałym wrażeniem tego, co stworzyła autorka. Zarówno historie bohaterów, jak i oni sami, ale przede wszystkim wspomniane prędzej podejście do samej magii są niesamowite. Język, styl, konstrukcja całości, zaskakujące zwroty akcji – wszystko to sprawia, że książki tej się nie czyta – ją się po prostu pochłania, a po dotarciu do ostatniej strony na usta ciśnie się: chcę więcej! Już nie mogę doczekać się chwili, w której w me ręce trafi kontynuacja – „Anioł burz”.
Moja ocena: 6/6
Tytuł oryginalny: Thief’s Magic
Tłumaczenie: Izabella Mazurek
Wydawnictwo: Galeria Książki
Rok wydania: 2014
Trylogia: Prawo Milenium, księga 1
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Liczba stron: 592
ISBN: 978-83-64297-22-9
